Girls and Boys night

We hebben besloten om een ‘’Girlsnight’’ en een ‘’Boysnight’’ te houden in ons huisje waar we verblijven. De kinderen hier leven allemaal bij elkaar en hebben bijna geen individuele aandacht. Ook hebben ze geen speelgoed, sieraden of andere dingen om zichzelf bezig te houden dan bijvoorbeeld een kapotte fietsband of een zelfgemaakte voetbal gemaakt van afval.
Natuurlijk zijn deze kinderen gelukkig op hun eigen manier en kunnen we ze dus niet met onze luxe leventjes vergelijken, maar van de andere kant leek het ons wel leuk om ze eens een keer wat anders te laten eten dan rijst en kip, en ze even wat individuele aandacht te geven. Want dat krijgen ze hier ook niet genoeg van 5 huismoeders met 60 kinderen. We nodigden alle jongens en meiden tussen de 15 en 21 uit. In totaal zijn dat er 9 en 9, twee mooie clubjes dus.
Afgelopen week hebben we de ‘’Girlsnight’’ gehouden. Stipt om half 6 stonden de meiden een beetje zenuwachtig voor ons huisje en kwamen ze giechelend naar binnen gewandeld. Toen ze hoorden dat we spagetti gingen maken vonden ze dat helemaal geweldig. Sommige meiden wisten niet wat het was, maar andere vertelde ze dat het heel lekker was. Samen met de meiden hebben we spagetti gemaakt. We dachten dat we veel te veel hadden maar tot de laatste restjes ging alles op. Ze aten alsof ze maanden niet gegeten hadden.
Vervolgens zijn we met de meiden cup cakes en armbanden gaan maken. We hebben nagels gelakt en een filmpje gekeken. Het is een hele gezellige avond geworden. De meiden gingen vrolijk naar huis en de dagen erna hebben ze ons helemaal plat geknuffeld als we ze tegenkwamen. Ze vonden het helemaal leuk, en wij natuurlijk ook!
Ik hoop dat de ‘’Boysnight’’ net zo gezellig gaat worden. Die gaan we morgen avond houden.
Vanavond was er een groot licht en een soort muziekfeest in een van de dorpjes hier in de buurt. Het dorpje staat op een berg dus we konden mooi mee genieten van de muziek. Toen we er buiten naar stonden te kijken zagen we dat er een aantal huisvrouwen van ons dorpje richting het feest liepen. We vroegen waar de vrouwen heen gingen en of we misschien met ze mee mochten. Het is hier namelijk helemaal donker ’s nachts en dus waren we bang te verdwalen tussen al de suikerrietvelden. De vrouwen vonden het leuk dat we mee wilden en vertelde ons dat ze naar de kerk gingen.
Eenmaal in het dorpje aangekomen stond er een soort vrachtwagen met een podium en een heel groot kruis. Op het podium stonden wat vrouwen en mannen te zingen door microfoons en de bevolking stond voor de vrachtwagen te dansen en vrolijk mee te zingen. Het zag er allemaal erg gezellig uit. Tot later in de avond is er gezongen en zijn er preken gehouden. De preken kon ik niet verstaan omdat ze in het Zulu’s waren. Het enige wat ik kon verstaan was ‘’Jezus’’ en ‘’Halleluja.’’
Samen met de bevolking hebben we gedanst en gezongen en vervolgens zijn we weer terug naar ons huisje gegaan.
Ook ben ik vandaag in een dokterspost (clinic) geweest hier op het platteland. Ik ging met een meisje mee dat voor HIV getest moest worden. HIV is hier een groot probleem. Bij onze kinderen hebben 1 op de 5 kinderen HIV. Van te voren werd ik gewaarschuwd voor de lange wachttijden in het ziekenhuis en dat ik dus wat extra eten mee moest nemen wilde het de hele dag duren. Je kunt namelijk geen afspraak maken en je moet dus gewoon achter in de rij aansluiten, aan het eind van de dag kan het goed zijn dat je helemaal niet aan de beurt bent geweest. Dit heb ik wel eens vaker gehoord van andere reizigers dus het leek me wel eens leuk om de drukte en chaos in zo’n ziekenhuis mee te maken.
Eenmaal in de clinic aangekomen met een tas vol brood, appels en drinken was er helemaal niemand en waren we meteen aan de beurt. Binnen een half uur stonden we weer buiten. Dat vond ik wel een beetje jammer, omdat ik graag de drukte en chaos had meegemaakt. Voor het meisje was het natuurlijk fijn dat ze niet heel de dag hoefde te wachten.
De clinic zag er uit als een soort schoolnoodgebouwtje in Nederland. Het bestond uit plastic muren en het had een plat dak. Het was er ook best wel benauwd. Verder had het een lange gang met allemaal plastic stoeltjes en een stuk of 6 kleine kamertjes met op papier geschreven wat er te doen was in zo’n kamertje. Ik heb niet in zo’n kamertje gekeken dus verder heb ik de clinic niet meer gezien.
De rest van de week is al helemaal volgepland. Morgen houden we de boysnight. Woensdag is er een vrijwilligersbijeenkomst en gaan we langs alle andere projecten. Donderdag stap ik op het vliegtuig naar Kaapstad om daar rond te reizen en zondag kom ik weer terug van Kaapstad. En dan begint alweer de laatste week hier!! : (
De tijd gaat zo super snel! Maar ik geniet wel van elk moment, het is hier echt geweldig!