Wild coast 26 tm 29 juli

‘s ochtends om 6:20 werden we opgehaald door onze gids Pieter voor onze 3 daagse excursie aan de Wild Coast. Ik heb overnacht in Illovo bij een ander vrijwilligersproject, omdat ik de enige van mijn groepje en uit Eston was die mee zou gaan met deze excursie.
Het was ongeveer 6 uur rijden.
Ik moet nog steeds wennen aan de kudde schapen die zo ineens de snelweg oversteken. Of de ezels die midden om een autoweg stil blijven staan zodat we ze eerst weg moeten jagen of moeten wachten totdat ze uit zichzelf op hun dooie gemakje zijn overgestoken. Hier is het allemaal heel normaal, ik vind het prachtig!
Onderweg naar de Wild Coast kwamen we langs een aantal markten waar de lokale bevolking wat voedsel verkocht. Het zag er allemaal erg armoedig uit en onze gids raadde ons aan om onze autodeuren op slot te doen. Het was maar goed ook want toen er een vrouw richting ons kwam met haar fruit en noten volgden er al gouw meerdere die onze deuren probeerde open te maken. Ze smeekten ons om iets te kopen en maakten hun prijzen steeds goedkoper.
We reden verder langs de markt. Er stonden kramen met fruit en groenten, maar ook kramen met heel veel kippen (waar bijna geen leven meer in zat) in kleine verroeste kooien. Als mensen dan zo een kip kochten kregen ze hem gewoon in een zak mee alsof het al vlees was. Ook stond er een koe gefrot in een veel te kleine verroeste kooi, klaar voor de verkoop.
Even later zag ik hoe de koe in de achterbak van een wagen werd getakeld. Ik kon het bijna niet aanzien, het ging echt met veel geweld en de koe was helemaal van streek. Maarja, hier gaat dat zo.
Ook kwamen we onderweg een overreden koe tegen. Mensen waren zijn ingewanden eruit aan het halen alsof hun leven er van af hing. Dit soort dingen zijn hier heel normaal hier. Niemand kijkt er van op. Er liggen hier erg veel dode dieren op de weg. Het is ook niet raar omdat hier ook gewoon alle dieren los lopen. Een koe of ezel midden op de snelweg, hier kijkt niemand van op.
Rond 12 uur kwamen we aan in onze backpackers lodge ‘’The jungle monkey.’’ Het had een gezellige hawaii sfeer. Er liepen wat kippen en honden in de lodge en achter de bar stond een echte surfdude. We checkten in en aten onze lunch. Na de lunch ben ik nog even aangevallen door een hele grote kip waarmee ik graag op de foto wilde omdat hij zo groot was, maar dat wilde hij niet en dat liet die ook goed merken. Auwauw bijna een oog minder. Vervolgens zijn we de jeep ingestapt richting de Wild Coast. Uiteindelijk heb ik nog wel een foto kunnen maken. Jammer dat ik hem pas kan laten zien als ik thuis ben. Hij was echt mega!
We kwamen bij 3 kleine strandjes genaamd; First, second en third beach. Bij de strandjes stonden om paar meter bordjes met daarop ‘’WARNING SHARKS’’
Het zijn de gevaarlijkste strandjes van de hele wereld. In 5 jaar schenen er al 6 mensen opgegeten te zijn door deze haaien. We zijn dus maar niet gaan zwemmen..
De strandjes waren erg mooi en omringt door prachtige mega hoge zwarte rotsen. Over deze rotsen zijn we onze tocht over de Wild Coast begonnen. We liepen steeds hoger de rotsen op en het werd allemaal steeds smaller. Als ik er zo op terugkijk had niemand van ons moeten uitglijden een enkel moeten verzwikken want dan hadden we allemaal beneden in het ravijn gelegen.
Boven op de rotsen waaide het super hard. We moesten daarom ook gehurkt lopen. Het was echt prachtig mooi boven op deze rotsen. Onderaan de rots stond een man te vissen. Hij haalde echt vis na vis uit de zee.
Na even op de rotsen gezeten te hebben, uitrustend van de lange tocht, zijn we van de rotsen gaan hiken. Allemaal aan een touw en hoppa, daar gingen we.. naar beneden. Het waaide best hard en af en toe had ik het gevoel dat de wind me van de rots zou waaien. Toen ik even naar beneden keek om te kijken hoe diep het wel niet onder me was waaide zo mijn zonnebril van mijn neus. Zo hard waaide het. Ik keek vallende zonnebril nog even na totdat ik hem niet meer zag en ben vervolgens verder gegaan met hiken.
Het was echt super supervet!
Vervolgens zijn we richting een vliegveld gelopen op de hoogste berg. Het was gewoon een lege vlakte met een stukje asfalt. Voor de rest was er helemaal niks. (Het was het vliegveld waar het laatste deel van de film ‘’wit licht’’ van Marco Borstato is opgenomen)
En het leuke was dat er ook echt op het moment dat wij daar rond liepen een vliegtuigje wilde landen. Bedolven onder de stof en steentjes konden we de landing meemaken. Even later zagen we hem ook weer opstijgen. Echt super vet!
Het is hier al rond 5 uur donker dus we moesten weer op tijd terug naar de bplodge.
Na het avondeten hebben we het nog erg gezellig gemaakt met wat plaatselijke cocktails genaamd; Monkey shit at the beach. Er speelde nog een bandje op een jambee en een gitaar en het is nog een hele gezellige avond geworden!
De volgende ochtend moesten we weer vroeg ons bed uit. Met een zwaar hoofd zaten we aan het ontbijt en al om 8 uur stonden we een of andere 150 jaar oude vuurtoren te bewonderen. Ikzelf kon mijn aandacht er niet zo goed bij houden dus ik staarde een beetje naar de zee. Ik dacht; huh? Zie ik dat nou goed. Overal zag ik dolfijnen uit het water komen en walvissen water in de lucht spuiten. Het was echt prachtig om te zien. Mijn medereizigers vonden dat ook wel wat leuker dan de vuurtoren en uiteindelijk stond iedereen aan het strand naar de dolfijnen te kijken.
Naar nog heeel veel gewandeld te hebben door de prachtige natuur zijn we naar een lokale stam gegaan. Ze leefden echt nog in poephutjes met rieten dakjes en hadden voor de rest wat vee en een heleboel kinderen. De baby’s lagen in kartonnen dozen met wat dekens en de vrouwen van de stam hadden allemaal een soort kleimasker op hun gezicht. Ze vroegen of ik dat ook wilde en dat wilde ik natuurlijk wel. Vervolgens was daar geen water en heb ik dus 4 uur met dat masker op mijn hoofd gelopen totdat we een watertje tegenkwamen. Maar ow wat was mijn huidje toch zacht!
Onze gids nam ons mee naar zijn ‘’vakantiehuisje’’ waar we zouden overnachten deze avond. De locatie was prachtig! Het huisje was een beetje basic, maar goed genoeg om te overnachten. Ook hier was geen leiding water dus moesten we het doen met opgevangen regenwater. En de bedden waren dunne matrasjes op de grond.
Hier in Zuid-Afrika is ‘’braaien’’ helemaal hot. Het is een soort BBQ alleen dan iets anders. Ook is een braai is hier geen braai zonder dat er boerenworst op ligt. Dat is bij ons van die worst wat we bijvoorbeeld bij de rodekool eten. De braai was heerlijk lekker en nadat we even naar de sterrenhemel gekeken hadden en een vallende ster gezien hadden zijn we rond onze nog een beetje warme braai gaan zitten. Onze gids had nog wat spannende, volgens hem ‘’waargebeurde’’ verhalen verteld en vervolgens zijn we gaan slapen met het geluid van de zee op de achtergrond.
Na een nacht in de vrieskou gelegen te hebben werden we om 7 uur alweer wakker geroepen door onze gids die al vrolijk en wel klaar stond met ons ontbijtje. We zijn ’s ochtends nog langs 2 lokale stammen geweest om wat eten te brengen en vervolgens zijn we weer op onze weg terug naar ons project gegaan.

Wat ik ook nog wel leuk vind om te vertellen is dat ik vanmorgen ongeveer een half uur met speenvarken heb zitten knuffelen. Vervolgens vertelde onze gids dat de varkens hier zijn om de ontlasting van de mensen op te eten. Hmm..

Kortom, het was een geweldig weekendje!